A. Kredi mektubu
MADDE 515- Kredi mektubu, mektup gönderenin
gönderilene bir üst sınır belirleyerek veya belirlemeksizin, kredi mektubundan
yararlanacak belirli kişiye istemde bulunacağı miktarda para ve benzeri şeyleri
verme konusundaki vekâletini içeren belgedir. Kredi mektubu, vekâlet sözleşmesi
ve havale hükümlerine tabidir.
Üst sınır belirlenmeksizin verilmiş
olan kredi mektubunda mektuptan yararlanacak kişi, bu mektupla ilgili olanlar
arasındaki ilişkiye açıkça uygun olmayan fazla bir istemde bulunursa mektup
gönderilen, durumu gönderene bildirmek ve cevap alıncaya kadar ödemeyi
ertelemek zorundadır.
Kredi mektubuyla verilen vekâlet,
ancak gönderilen tarafından belirli bir miktar için kabul edildiği takdirde
geçerli olur.
B. Kredi emri
I. Tanımı ve şekli
MADDE 516- Bir kimse kendi adına ve hesabına
kredi emri verenin sorumluluğu altında bir üçüncü kişiye kredi açmak veya
krediyi yenilemek için emir almış ve kabul etmişse, kredi emri verilen
vekâletini aşmadıkça emri
veren, kredi borcundan kefil gibi
sorumlu olur. Ancak, kredi emri yazılı olmadıkça emri veren sorumlu olmaz.
II. Kredi emrinden yararlananın ehliyetsizliği
MADDE 517- Kredi emrini veren, kredi emrinden
yararlananın ehliyetsizliğini ileri sürerek kredi emri verilene karşı
sorumluluktan kurtulamaz.
III. Kredi emri verilenin önel vermesi
MADDE 518- Kredi emri verilen, kredi emrinden
yararlanana kendiliğinden önel verir veya kendisine talimat verildiği hâlde
kredi emrinden yararlanana başvurmayı ihmal ederse, kredi emri veren
sorumluluktan kurtulur.
IV. Taraflar arasındaki ilişki
MADDE 519- Kredi emri veren ile kredi emrinden
yararlanan arasındaki ilişkiye, kefil ile asıl borçlu arasındaki ilişkiyi
düzenleyen hükümler uygulanır.
