A.
Tanımı
MADDE 379- Kullanım ödüncü sözleşmesi, ödünç verenin bir şeyin karşılıksız olarak kullanılmasını ödünç alana bırakmayı ve ödünç alanın da o şeyi kullandıktan sonra geri vermeyi üstlendiği sözleşmedir.
B. Hükümleri
I. Ödünç alanın kullanım hakkı
MADDE 380- Ödünç alan, ödünç konusunu ancak sözleşmede kararlaştırılan şekilde, sözleşmede hüküm yoksa niteliğine veya özgülendiği amaca göre kullanabilir. Ödünç alan, ödünç konusunu başkasına kullandıramaz.
Ödünç alan, bu hükümlere aykırı davrandığı durumlarda, beklenmedik hâllerden doğan zararlardan da sorumludur. Ancak, bu hükümlere uymuş olsaydı bile zararın doğacağını ispat ederse sorumluluktan kurtulur.
II.
Bakım ve koruma giderleri
MADDE 381- Ödünç alan, ödünç
konusunun olağan bakım ve koruma giderlerini karşılamakla yükümlüdür.
Ödünç alan, ödünç
verenin yararına yapmak zorunda kaldığı olağanüstü giderlerin ödenmesini
isteyebilir.
III.
Müteselsil sorumluluk
MADDE
382-
Bir şeyi birlikte ödünç alanlar, ondan müteselsilen sorumlu olurlar.
C.
Sona ermesi
I.
Amacı belirlenmiş kullanmada
MADDE 383- Kullanma için belirli
bir süre öngörülmemişse, ödünç alanın, ödünç konusunu sözleşme uyarınca
kullanmış olmasıyla veya kullanabilecek kadar bir zaman geçmesiyle
sözleşme sona erer.
Ödünç alan, ödünç
konusunu sözleşmeye aykırı olarak kullanır, onu bozar veya kullanmak için başka
bir kimseye verirse ya da önceden bilinmeyen bir durum yüzünden ödünç verenin
ivedi gereksinimi ortaya çıkarsa, ödünç veren o şeyi daha önce geri
isteyebilir.
II.
Amacı belirlenmemiş kullanmada
MADDE
384- Ödünç
konusu, kullanım süresi ve hangi amaçla kullanılacağı belirlenmeden verilmişse,
ödünç veren onu dilediği zaman geri isteyebilir.
III.
Ödünç alanın ölümü
MADDE
385- Kullanım
ödüncü sözleşmesi, ödünç alanın ölmesiyle kendiliğinden sona erer.
