TANIM
En genel tanımıyla orta ve uzun vadeli fon arz ve talebinin karşılaştığı piyasa. Finansal piyasa kavramı içinde yer alan sermaye piyasalarının para piyasalarından en önemli farkı orta ve uzun süreli fonlardan oluşmasıdır. Bu vade bir yıldan fazla olmalıdır. Para piyasasında olduğu gibi sermaye piyasasının kaynakları da tasarruf sahiplerinin birikimleridir. Sermaye piyasalarında hisse senedi, tahvil, gelir ortaklığı senedi gibi orta ve uzun vadeli menkul kıymetlerim alım satımı yapılır.
Sermaye piyasalarının en önemli fonksiyonu ülkedeki küçük ve büyük tasarrufları yatırıma yöneltmektir. İşletmeler çıkardıkları hisse senetleri ve tahvilleri bu piyasalarda satışa sunarak ihtiyaçları olan yatırım sermayesini elde ederler. Bunları satın alan tasarruf sahipleri ise söz konusu işletmelere ortak olmakla (hisse senedi) veya kredi vermekle (tahvil) onlara fon sağlamış olurlar. Bunun karşılığında tasarrufçular bir faiz veya temettü geliri elde ederler, ayrıca da satın aldıkları menkul kıymetlerin değerindeki artıştan yararlanma imkanına sahip olurlar.
Sermaye piyasaları Birincil Piyasa ve İkincil Piyasa şeklinde iki kısma ayrılır. Birincil piyasalarda ilk kez çıkarılan hisse senedi ve tahvillerin alımı ve satımı yapılırken; ikincil piyasada ise mevcut olanların alım-satımı yapılır. Birincil piyasa alıcılara asıl fon sağlayan piyasa olup , uzun vadeli fonlar tasarruf sahiplerinden şirketlere aktarılır ve yapılan hisse senedi, tahvil satışlarından firmaların bünyesine sermaye girşi olur. İkincil Piyasalarda ise sadece menkul kıymetler el değiştirir. İkincil Piyasalar menkul kıymetlerin likiditesini arttırarak birincil piyasaya talep yaratır. Menkul kıymet borsaları ikincil borsaların en iyi örgütlenmiş bölümüdür. Bunların dışında borsa dışı ya da tezgah üstü piyasalar da bazı ülkelerde ikincil piyasa olarak gelişmişlerdir.
Sermaye piyasalarının en önemli fonksiyonu ülkedeki küçük ve büyük tasarrufları yatırıma yöneltmektir. İşletmeler çıkardıkları hisse senetleri ve tahvilleri bu piyasalarda satışa sunarak ihtiyaçları olan yatırım sermayesini elde ederler. Bunları satın alan tasarruf sahipleri ise söz konusu işletmelere ortak olmakla (hisse senedi) veya kredi vermekle (tahvil) onlara fon sağlamış olurlar. Bunun karşılığında tasarrufçular bir faiz veya temettü geliri elde ederler, ayrıca da satın aldıkları menkul kıymetlerin değerindeki artıştan yararlanma imkanına sahip olurlar.
Sermaye piyasaları Birincil Piyasa ve İkincil Piyasa şeklinde iki kısma ayrılır. Birincil piyasalarda ilk kez çıkarılan hisse senedi ve tahvillerin alımı ve satımı yapılırken; ikincil piyasada ise mevcut olanların alım-satımı yapılır. Birincil piyasa alıcılara asıl fon sağlayan piyasa olup , uzun vadeli fonlar tasarruf sahiplerinden şirketlere aktarılır ve yapılan hisse senedi, tahvil satışlarından firmaların bünyesine sermaye girşi olur. İkincil Piyasalarda ise sadece menkul kıymetler el değiştirir. İkincil Piyasalar menkul kıymetlerin likiditesini arttırarak birincil piyasaya talep yaratır. Menkul kıymet borsaları ikincil borsaların en iyi örgütlenmiş bölümüdür. Bunların dışında borsa dışı ya da tezgah üstü piyasalar da bazı ülkelerde ikincil piyasa olarak gelişmişlerdir.
KAYNAK
Bankacılık ve Finansal Terimler Sözlüğü, Y.Haluk Aytekin, sf. 744, Palme Yayıncılık
